حرفه ای گری در محیط کار

امیر تقوی و محمدرضا شعبانعلی

در همه سالهایی که در جایگاه مدیریت سازمانهای مختلف بوده‌ام، همیشه یکی از چالشها این بوده است که چرا نیروی کار با کیفیت اینقدر کمیاب شده است. چرا نمیتوان یک کار را با خیال راحت به کسی سپرد و به کارهای بزرگتر فکر کرد؟

چطور میشود که در این کشور از بام تا شام فریادها به آسمان است که آی ایهاالناس، بیکاری بیداد میکند و ما برای هر پستی از آبدارخانه تا معاونت مالی آگهی میدهیم، کمتر کسی پیدا میشود که از سد مصاحبه اول هم بتواند عبور کند؟

چطور میشود که تقریبا همه اطرافیان من، از مدیرعامل یک اپراتور موبایل گرفته تا رستوران دار، متفق القول هستند که همکار خوب کیمیا است و آرزوی این را دارند تا کسی پیدا شود و باری از روی دوششان بردارد و نمی یابند و همزمان میلیونها آدم با کاغذ پاره‌هایی به نام لیسانس و فوق لیسانس جویای کار و تشنه پیشرفت هستند؟

از آن طرف پرسنل و همکاران شاغل در سازمان هم، بعضا (اگر نگوییم عمدتا) بر این باورند که مدیرشان یک موجود مهمل، بیکاره، احتمالا پارتی‌دار، زیاده خواه و پررو است، که فقط به فکر منافع خودش است! حتی اگر لطفی هم به ما میکند، از سر نیازش به ما است، والا جان به عزراییل نمیدهد!

چطور میشود که همه در مورد همه چیز حرف میزنند و غصه همه چیز را میخورند، الا آن چیزی که به ایشان مستقیما مربوط است و بابتش حقوق میگیرند؟

پاسخ همه این سوالها را گروه متمم در قالب یک محصول صوتی در روزهای پایانی سال گذشته داده است. مجموعه فایلهای هفت گانه حرفه ای گری (لینک دانلود) با بیان شیوای محمدرضا شعبانعلی و بر مبنای منابع متعدد و به روز دنیای مدیریت تدوین و منتشر شده است.

شخصا هر قسمت را بارها گوش دادم و بسیار از این مجموعه آموختم و بر خود فرض میدانم که ضمن تشکر از گروه متمم بابت فراهم کردن چنین اثر فاخری، آنرا به شما نیز توصیه کنم.

فایل صوتی زیر، بخشهایی از مصاحبه من و محمدرضا شعبانعلی در فایل 37 رادیو مذاکره و گفتگوی او و خانم نازنین دانشور و همچنین فرازهایی از فایلهای حرفه‌ ای گری است که از نظر من جان کلام را در خود دارند. (قبلا از گروه متمم برای این میکس کسب اجازه شده است)

 

۸ دیدگاه در “حرفه ای گری در محیط کار

  1. واقعا “آدم کار کن نیست”
    متاسفانه متاسفانه
    و واقعا این فایل خیلی با کیفیت درآمده (از نظر محتوا)
    محمدرضا شعبانعلی یه تنه بار، بالا بردن سرانه مطالعه کشور و پرورش بیشتر مهارت را داره به دوش میکشه. دست مریزاد به این اراده و تلاش های بی شائبه.

  2. به سختی می توان همکار خوبی پیدا کرد. چون کسی برای خوب کار کردن آموزش ندیده و تربیت نشده. ما (در بهترین حالت) طوری آموزش دیده و تربیت شده ایم که محقق یا استاد دانشگاه خوبی باشیم.
    هیچکدام از کارکنان با مفاهیمی مانند تفکر سیستمی، خلق ارزش و حرفه ای گری آشنا نیستند. اغلب تصور می کنند که شرکت ها، نه برای خلق ارزش و بلکه برای غل و زنجیر کردن استعدادهای آنها و ثروت مند شدن از این طریق بوجود آمده اند. البته خود شرکت ها و مدیران نیز در ایجاد این نگرش بی تاثیر نیستند.
    با توجه به آنچه در کامنت ها و سایت های متممی ها خوانده ام، بنظرم می رسد که دوستان فعال متممی تا حد زیادی از این فضای فکری فاصله گرفته و به کارکنان خوب و شایسته ای تبدیل شده اند. در سال جاری هم اغلب آن ها به اصول حرفه ای گری خواهند پرداخت.

  3. واقعا وقتی پای کارفرماها و صاحبان مشاغل میشینم، ، میبینم همه اونا دغدغه یک نیروی متعهد و حرفه ای رو دارند و حاضرند هر حقوقی رو بپردازند اما در این بین نیروی حرفه ای بسیار کم هست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *