اگر برای شما بگویم که باید و باید یک سریالی را تماشا کنید که نه بازگران مشهور و به نام دارد، نه لوکیشن ویژه ای دارد، نه از المانهای سه گانه جذابیت در سینما (سکس، خشونت، قهرمان) برخوردار است، نه اینقدر جذبتان میکند که بخواهید یهویی چند قسمت پشت سر هم قورتش بدهید، نه کارگردان مشهوری دارد و نه خیلی چیزهای دیگر، احتمالا خواهید گفت: خب این چه کار احمقانه ای است؟؟؟
پاسخ این است که این میتواند مفیدترین کار به ظاهر احمقانه ای باشد که در عمر فرهنگی خودتان کرده باشید. سریال This is us روایت زندگی یک خانواده بسیار معمولی در سه نسل است. همه چیز در این شوی به ظاهر خیلی معمولی در مورد ارتباطات بین آدمها و نحوه شکل گیری شخصیت آدمها هست.
از نظر من این سریال یک دانشگاه کامل است برای آموزش انسانیت، برای آموزش درک کردن و تعامل و ارتباط. اینکه کجا و با کی باید بجنگیم و کجا و با کی همیشه باید سر فرود بیاوریم. اینکه چطور میشود که یک هنرپیشه مشهور و خوش تیپ میتواند اینقدر در روابط عاطفی شکست بخورد؟ اینکه چگونه چاقی و لاغری میتواند مسیر زندگی یک نفر تا ابد دستخوش تغییر کند و چطور یکهو در عین قدرت فرو میریزیم. خلاصه این که چطور انسان باشیم و ضعف و قوتهای خودمان و دیگران را بپذیریم.
انسانیت در رابطه با سایر آدمها است که معنی پیدا میکند و جامعه ایرانی دهه های اخیر تحت تاثیر تلاطمهای بی پایان کم کم دارد این موضوع را از یاد برده و هیچکس هم در پی آموزش انسانیت نبوده است.
در حال تماشای فصل آخر هستیم، واقعا ده ها مهارت زندگی درست رو که جای دیگه آموزش ندیدم، میشه یاد گرفت از این سریال با تشکر از توصیف زیبا و دقیق شما
خیلی ممنونم امیرجان.برای هر پست واقعا هیجان زده میشم.چون بعد از یک مدت (شده حتی یکسال بعد ) می بینم کلی مصداق براش پیدا شده.از معرفی سریال ها گرفته تا مستند و تحلیل های اقتصادی.ارادت