آخرین روزهای سالی که گذشت درست وسط آنهمه شلوغیهای معمول و چند تراژدی که از سر گذرانده بودم، آخر شبی را مهمان سجاد سلیمانی و گلاره همسرش بودم. چندین ساعت گپ زدیم و گفتگویمان در قالب اپیزود دوم پادکست اکنون منتشر شد.

در این سه ماهی که از گفتگویم با سجاد میگذرد چندین بار در اینستاگرام دیده ام که برخی نقل قولها و ارجاعاتی به حرفهایی که زدم میشود و هر بار در دلم میگویم دریغ که کسی نمیداند چقدر رنج و خون دل پشت همین یک جمله از سر گذرانده شده و کاش میشد به آدمها گفت برخی حرفهایی که زده میشود و شبیه نصیحت است در واقع فریادی است که میخواهد بگوید من این اشتباهات را کردم، کاش شما آنها را تکرار نکنید.

پادکستها را یکی از برکات جدی عصر دیجیتال میدانم و همیشه به عنوان یکی از بهترین روشهای یادگیری برایم مطرح بوده اند. به نظرم میتوان گفت که اولین پادکستر جدی ایران محمدرضا شعبانعلی بود که رادیو مذاکره را منتشر میکرد. در سه اپیزود رادیو مذاکره هم افتخار داشتم که با هم کلی گپ زده بودیم و من در آن اپیزودها کلی در مورد همه چیز نق زده و کلی موضع گیریهای جوانانه کرده بودم و خیلی از آن مواضع بعدا برایم تعدیل شد و سعی کردم در این گفتگو به آنها اشاره کنم، امروز هم دارم فکر میکنم اگر 10 سال دیگر برگردیم به حرفهایی که با سجاد زدم شاید دوباره همین اتفاق برایم تکرار شود. شاید یکی از فاکتورهای رشد آدمها این باشد که در گذر زمان افکارشان را صیقل بدهند و تعدیل شوند.

 

لینک یوتیوب اپیزود دوم پادکست اکنون

لینک کست باکس