این آقای محترمی که در تصویر میبینید اسمشان جیمز هاول است. این طفل معصوم در سال 2009 که داستان بیت کوین به تازگی وارد زندگی دیجیتال بازها شده و استخراج آن نیازمند سخت افزارهای تخصصی نبود، با یک دستگاه لپ تاپ قراضه دل شروع به ماینینگ میکند و از قضای روزگار به 7500 بیت کوین هم میرسد. معلوم نیست بعدا چه مرگش میشود که لپتاپ مربوطه را از هم جدا کرده و در eBay میفروشد اما هارد دیسک آنرا در کشوی میز خود نگه میدارد.

4 سال بعد در یک جابجایی خانه هارد دیسک نازنین را هم در زباله ها رها میکند و بعدتر که قیمت بیت کوین یکباره سر به آسمان میکشد متوجه میشود که ای دل غافل! 100 میلیون دلار پول ناقابل را به زیر 200 هزار تن آشغال فرستاده است.

او وارد مذاکره با شورای شهر میشود تا اجازه جستجو در میان رباله ها را بگیرد اما شورای شهر به دلیل مشکلات زیست محیطی و برخی ملاحظات این اجازه را نمیدهد. حضرت بدشانس هم هر روز با Public Key خود حسابش را چک میکند و هنوز میبیند که کسی آنها را از حساب خارج نکرده است! این یعنی 100 میلیون دلار پول در حسابی داری که دست خودت به آن نمیرسد ولی هر روز میتوانی مطمئن شوی که کس دیگری هم خدمتش نرسیده است!

او در مصاحبه ای میگوید: حتی اگر بیت کوین ها را از دست نمیدادم، در سال 2013 وقتی قیمتشان به 1000 دلار رسید سی تا پهل درصدشان را میفروختم و خانه میخریدم ولی باقی را نگه میداشتم! او ابراز امیدواری کرد با رسیدن قیمت بیت کوین به صد هزار دلار مسئولان شهر اجازه جستجو در میان زباله ها را به او بدهند.